…tegen de kilo’s. Wie mij kent, weet dat ik al jaren strijd tegen de kilo’s. Al zo lang ik mij kan herinneren weet ik dat ik te dik ben en ben ik dan ook op dieet en dat is dus inmiddels al ruim 20 jaar… Alles heb ik al geprobeerd, van sapvastkuur tot modifast en van dietiste tot slankclub. Alles met als gevolg nog dikker dan voorheen. Zo’n 9 jaar geleden toen ik erg ziek was viel ik bijna 30 kilo af en was ik lichter dan ik lang geweest was. Maar wat voelde ik mij slecht. In de loop van de jaren schommelde ik langzaam weer omhoog, naar mijn zwaarste punt, waar ik 11 jaar geleden ook was. Zo heb je een schommeling van 60 kilo te pakken. Inmiddels was ik al weer onder begeleiding van een dietiste die me wel begreep. De stress is waar het misgaat en de eetbuien. Door meer te gaan eten overdag, elimineer ik mijn snacktrek ‘s avonds en kan ik nu zeggen dat ik al maanden eetbui-vrij ben. Daar ben ik op z’n zachtst gezegd natuurlijk heel erg trots op, zeker gezien de afgelopen maanden.

…with my weight. Who knows me, also knows that I’m fighting this battle for years now. As long as I can remember I know I’m overweight and on a diet, it’s for more that 20 years now… I’ve tried almost everything, from only drinking maplesyrup with lemon for week to modifast and from dietician to a slimming club. Everything with only one outcome, gaining more weight then before. About 9 years ago I was very ill and I lost nearly 30 kilos and I was lighter than I had been in a long long time. But I felt worse than ever. In the last few years I slowly fluctuated up, back to my heaviest, where I also was 11 years ago. So a fluctuation of 60 kilo’s. Meanwhile I’m back at a dietician, where I felt understood. Stress is where everything goes wrong and where I tend to get cravings and binge eat. By eating more during the day, I’m eliminating my snack attacks in the evenings and I can say that I didn’t have any cravings and binge eating moments in the last few months. Because of that I can say that I’m very proud of myself, especially after what we’ve been through the past months.

In augustus moest ik zelf naar het ziekenhuis, waar ik een verwijzing kreeg voor de internist. In oktober was het eindelijk zover en zij begreep mij ook. Ik kreeg medicijnen voorgeschreven die goed effect hadden op mijn probleem en als bijwerking ook helpen bij gewichtsverlies. Begin november kon ik hiermee beginnen en aangezien ik al een start gemaakt had qua afvallen kan ik met trots zeggen dat ik sinds september 7,8 kilo kwijtgeraakt ben, zo’n 2 kilo per maand! In de periode dat manlief in het ziekenhuis lag kon ik geen hap door mijn keel krijgen waardoor het allemaal heel snel ging, inmiddels kan ik weer “gewoon” eten, dus het gaat wat langzamer allemaal weer. Tuurlijk wil ik het sneller, maar langzamer is gezonder en het moet blijvend zijn ipv weer een jojo-poging. Mijn leefstijl is veranderd, eten is niet meer per se verbonden aan gezelligheid. En ondanks dat het na de feestdagen lastig is om weer in het ritme te komen, lukt het toch aardig. En tuurlijk blijft het een eeuwige strijd, maar dit keer heb ik heel veel meer vertrouwen in de uitkomst.

Last august I had to go to the hospital, where I got refered to an internist. In Oktober I got my appointment and she also understood my problems. I got meds that had a good effect on my problem and as a side effect it would help me with my weightloss. The first half of November I started with the meds, and since I already made a little headstart with loosing some weight I can now proudly says I’ve lost 7,8 kilo’s, so about 2 kilo’s per month! In the time DH was in the hospital I coulnd hardly eat at all, so it went a little bit quicker, meanwhile I can eat “normally”again and it’s going more slowly. Ofcourse I want to go faster, but slowly is more healthy and it has to stay of this time instead of yo-yo back on. My lifestyle has changed, food is not necesarilly connected to sociability anymore. And despite that it’s hard to get back into my rythm after the holidays, it’s working out okay. And ofcourse it will be a life-long struggle, but this time I’ve got a lot more trust in the results 🙂

Het haken houdt ook mijn handjes goed bezig, ipv ze naar mijn mond te laten gaan met eten. En je wilt natuurlijk geen vlekken in je mooie haakwerk, dus dat houdt ook wel tegen 😉

Hier een foto van mijn granny a day project, het schiet al lekker op!

Crochet keeps my hands busy, instead of going to my mouth with food. And I don’t want any stains in my beautiful crochetproject, so that stops me too 😉 Here a picture with my granny a day project, it’s going according to plan!