Week 33
Ik ben echt duidelijk even de kluts kwijt, jullie merken het niet direct, want de week in foto’s is wel vaker op maandag. Maar ik ben het gisteren gewoon helemaal vergeten. Tot ik in bed lag en ging malen en piekeren, nooit doen! Maar het gebeurde wel. De nachten zijn slecht, nachtmerries met veel paniek wakker worden, niet meer durven slapen. Kortom wallen tot op mijn kin inmiddels, en bek en bek af. De ontdekking van woensdag heeft duidelijk veel losgemaakt en zaterdag vond de therapeut het dan ook heel erg om me weer te zien. Hij had zo gehoopt dat het goed zou gaan en ik deze horde al genomen had of zelf kon nemen. A.s. vrijdag moet ik weer terug, dus er is in ieder geval weer een traject uitgezet. Dat geeft mij al iets rust, erkenning voor het probleem en dat het ook groter is dan ik zelf direct alleen aan kan.
Maar goed, dan blijft er dus weinig spannends over in een week waarin je je rot voelt en veel slaapt. Middagdutjes waren gewoon weer nodig. En dat was ik al tijden niet meer gewend! Ik baal dus best wel, maar dat probeer ik los te laten, want dat is nog meer energieverspilling. Positief denken is momenteel heel erg lastig en kost al genoeg energie.
Maandag was een goede dag, eentje om in te lijsten đ Ik kleedde me leuk aan, zomers, ondanks het minder fijne weer. En daarna ging ik met mijn oma naar het ziekenhuis. Ik duwde de rolstoel, want we wisten niet waar we naar toe moesten en dat stuk lopen leek me net iets te ver. Daar hadden we fijne gesprekjes, ze vroeg ik geen haakwerkje mee had. Natuurlijk wel en een man in de wachtkamer keek zijn ogen uit en vroeg zijn vrouw, “wat is dat dan?” Zij uitleggen dat het haken was en dat dat met 1 naald was en breien met 2 etc. hihi, erg leuk altijd die reacties. In de kamer kreeg ze een vraaggesprek en een onderzoekje. Helaas geen oorzaak gevonden nog van de bloedarmoede dus meer onderzoeken moeten volgen. We gaan uit van het beste, zelfs de arts dus we zijn erg positief. Op de verwijsbrief schreef de dokter zelfs “zeer fitte oudere dame van 83 jaar”. Je snapt hoe trots ik ben op mijn lieve oma! We dronken nog een kopje thee en ijskoffie voor mij, mÊt een muffin đ Op de terugweg naar huis ging ik nog ff langs de Hema, ik kocht nog wat opbergdozen, gezien de opberg- en organiseermood die ik heb. ‘s Avonds thuis deed Leia iets nieuws, Robberts haar likken! Maffe muts đ
Dinsdag begon ik fanatiek met opruimen, de 2 handwerkpoefjes moesten eraan geloven. En ik kreeg (anti)hulp đ De tafel lag daarna vol, maar dat kon allemaal weer naar boven. En vele wipjes liggen weer in de poefjes, zoals je ziet ik kan wel breien, maar verder dan een halve sok ben ik nooit gekomen… De ripple deken ligt nu bij mijn oma, zij hecht hem voor me af. Lief he?! Het is niet veel, maar alle beetjes helpen. De kunststof bak van de Hema is al in gebruik genomen voor de granny squares die al af zijn voor mijn grote sprei.
Daarna werd het rustiger, woensdag ging ik ziek naar huis van mijn werk. Ik voelde me na de lunch dusdanig beroerd en had zo’n hoofdpijn dat ik het echt niet meer trok. Ik ben lekker in bed gekropen met de tweeling en we hebben heerlijk geslapen. Dat kan een mens soms echt goed doen. Donderdag ging ik sporten en dat ging goed. Vrijdag moest ik weer eens op de UT zijn, in mijn oude studiegebouw. Het uitzicht en de kantine zijn nog steeds hetzelfde! Heerlijk đ Daarna deed ik het lekker rustig aan want het usability onderzoek waar ik dit keer deelnemer was, was best heftig. Het is voor een programma voor partners van mensen met kanker, zodat ook zij aandacht en steun krijgen. Het rakelde toch heftige gevoelens weer op. Ik kreeg ook leuke post deze week, boeken! Dus ik ben druk met lezen en heb voor het eerst deze zomer in de zon gezeten (zonder parasol dus) đ En de poezen waren weer zo lief! Binx wast me regelmatig en ze slapen weer heel graag bij mij, zeker Leia, die plakt de hele dag het liefst.
Het eten deze week heeft weinig bijzonders, althans… oreocupcakes en varkenshaas uit de oven. Dat zijn de technische hoogstandjes deze week. Ik had zo’n zin in zoet, kon het niet meer wegduwen en dus hebben we de cupcakes gebakken. Het mooie was dat 1 ook genoeg was en de dag erna ook 1 en de rest heb ik weggegeven! Bij de tuinen haalde ik allemaal gezond lekkers als chiazaad, gojibessen voor in de overnight oats. En lekkere thee, want ik blijf van afwisseling houden đ
Ook begon ik aan een nieuw projectje om restjes op te haken. Maar toen ik ermee bezig was beviel het toch niet zo, het schoot niet op en ik was bang niet genoeg garen te hebben voor een hele deken. Dus nu maak ik hexagonnetjes en dan kan ik het zo groot maken als ik wil đ
Ik merk duidelijk dat de week qua energie in het begin nog goed was, maar het doet ook goed om die punten weer even te zien. Elke dag heeft wel iets leuks duidelijk en dat geeft fijne houvast en maakt me nu al weer iets positiever.
Fijne week iedereen!
XoXo,
Carolien