Gisteren was ik jarig en dit was al een dag lang mijn uitzicht, lief he van mijn man?! In nerd-termen ben ik eindelijk een twiniger! 🙂 De afgelopen 2 of misschien wel 3 jaar heb ik mijn verjaardag helemaal niet gevierd door omstandigheden en geen zin, alleen het kleine beetje familie en de beste vrienden die langs kwamen, maar geen groot feest zoals dat vroeger was. Dit jaar was ik er weer aan toe, helemaal nadat we maandag in het ziekenhuis hoorden dat manlief weer schoon bevonden was. De “2 jaar schoon”-mijlpaal! Ik nodigde steeds meer mensen uit en zo kwam het tot een heus feestje met lekkere hapjes, bier, wijn en fris, zelfgebakken taarten en laat naar bed!

En uiteraard ‘s morgens veel te vroeg brak wakker worden met een droge mond, maar zeker geen kater! Naja, Binx loopt hier uiteraard gewoon rond en die zag er vanmorgen wel uit alsof hij een enorme kater had… Leia ook overigens. Want het was voor het eerst dat ze een hele dag zoveel visite om zich heen hadden. Wat moeten we nu, het is te druk en we willen weg, maar boven aangekomen zijn we toch wel heel nieuwsgierig dus roef weer naar beneden. We hebben wat afgelachen om onze schatjes! Ze liggen echt de hele dag al te slapen!

En dan heb je de day after de leftover taart natuurlijk, met thee en de nieuwe gekregen boeken! Wat genieten!

En alle andere cadeautjes, wat een verwennerij! Er zaten ook wat envelopjes bij, de eerste aankoop is al gedaan, een e-reader voor mezelf! Hopelijk komt deze komende week al binnen vanuit de UK 😀

En nu lekker op de bank nagenieten met een haakwerkje, ideetjes over de andere wensen op mijn verjaardagslijstje die ik komende week bijna allemaal al kan kopen. En overdenken hoe onwijs gelukkig ik ben momenteel. Ineens was daar vanmorgen met het brakke hoofd dat gevoel van ja, ik ben er weer! Blij, lekker in mijn vel, verliefd op mijn lieve man, happy met mijn huis en katjes… en vooral klaar voor de toekomst! Zin om weer feest te vieren en in het nu te zijn en het juk van de afgelopen 2 jaar af te werpen! En nu ga ik lekker mijn best doen om dat gevoel zo lang mogelijk vast te houden! Herinner me anders even aan deze blogpost 😉

XoXo, Carolien