de saga… althans zo voelt het 😉

Sokken breien was iets wat voor mij altijd onmogelijk leek, ik liet het over aan mijn oma, moeder of een breiliefhebber die weer een nieuw patroontje wilde testen. De pogingen die ik waagde strandden met kramp in de

vingers, een hoop gevloek en meerdere steken die zoek raakten. Dit keer echter ging het anders!

In Amsterdam had ik afgesproken met Charlotte van http://cookalotje.blogspot.nl/ Zij breit veel en zo mooi! Ik zie regelmatig prachtige sokken voorbij komen op instagram en twitter. Daarbij zag ik ook dat het met een rondbreinaald gedaan werd en twee sokken tegelijk. In Amsterdam zouden we samen de beginselen van het sokbreien doornemen zodat ik ook eindelijk mijn eigen sokken zou kunnen breien. We weten allemaal hoe dat afliep, we hebben heel veel gedaan maar sokken breien was daar niet bij 😉

Toch gaf zij mij het vertrouwen dat ik sokken kon breien. Thuis via Youtube leerde ik mezelf Judy’s magic cast on. Tig keer proberen, tig keer terugspoelen, pauze, terugspoelen, pauze… etc.

Maar het lukte! De eerste keer las ik in mijn patroon dus 24 steken opzetten als per pen 24 steken. Daar kom je dan pas bij de hak achter helaas, die was ienimini dus er zat niets anders op dan te leren van wat ik gedaan had en het weer uit te halen.

Dit keer netjes 12 steken per kant, maar ergens tijdens het genieten in het zonnetje na een lange fietstocht ging er toch iets mis. Ik pakte de begindraad ipv de werkdraad en na het uithalen zat de werkdraad ineens aan de verkeerde kant. Hierdoor snapte ik er niets meer van, haha ik raakte de draad kwijt, haha… dus weer helemaal uitgehaald en opnieuw beginnen.

Dit keer ging er één toertje mis, ik vergat halverwege dat ik in de meerdertoer zat. Zucht… 1 toertje uithalen lukt me gelukkig wel, dus ik hoefde niet helemaal weer bij nul te beginnen. En zo kon ik lekker doorbreien tot de hak, die breide ik er ook in, wow dat ging goed! Dan alleen nog de boord en de volgende uitdaging voor mij, afkanten… mijn vorige project ligt half afgekant in een plastic tasje in de kast te wachten op zijn reddende engel… iets met eerst de steek breien voor je afkant ofzo 😡

Maar ook die horde heb ik genomen en tadaaaaah hier zijn ze dan! Minisokjes, maat 0-3 maanden, echt te cute en onvoorstelbaar dat dat een voetje in past (lees: testpersoon gezocht!) Wel zo handig klein beginnen, des te eerder kun je de volgende stap leren 🙂

En dan liggen er nu 2 grote “yarn cakes” klaar voor een paar grote mensen sokken! Ja met pijn in mijn hart haalde ik mijn eerste poging tot sok van hierboven uit, een half-af project dat al jaren ligt en voor eeuwig zal blijven liggen heb ik niets aan. Volgende week ga ik daarmee aan de slag, want ik wil patroontjes inbreien en even de “juf” vragen of ik alle stappen netjes en goed gedaan heb. Ook kan ik nog wel wat tips gebruiken voor een mooie overgang zonder “laddertje” en de hak heeft misschien ook wel een iets te groot gaatje in de overgang…

XoXo,

Carolien