Meer dan een maand geen blogs, poeh, totaal geen tijd is het excuus vrees ik! Na de Local Sunday Market op 14 december ging het door met verhuizen van het werk, kerst, feestdagen drukte en bijkomen van het doorwerken om op tijd te kunnen verhuizen. Klusjes tussendoor om het nieuwe kantoor te voorzien van internet, toch ook rust en gezellig bij onze poezekinders zijn ivm vuurwerk. Ze doen het echt super hoor! Maar goed, toch fijn om in huis te zijn dan en ze in de gaten te houden. Het nieuwe jaar begon ik ziek, keelontsteking en holte-ontsteking. Dus ik was ruim twee weken onder de pannen. Toen een weekje werken en afspraken inhalen van het ziek zijn en hoppa migraine. Laten we dat maar op hormonen houden… die overigens regelmatig de kop opsteken de laatste tijd, maar het zij zo, hoort erbij blijkbaar. Het liefst zou ik gewoon een winterslaap willen houden, lekker onder mijn deken met een breiwerk. Want wat wel heel goed gaat is breien! Ik brei sok na sok, na sok!

Het is november en dat betekent dat oktober voorbij is! Wat een maand was het, waar ik jaren achter elkaar een zwart gat in viel, heb ik dit jaar gedanst en gelachen. Ik vierde het leven! Precies zoals ik vooraf wilde gaan doen 🙂 In deze blog een overzicht in foto’s. Sommige foto’s krijgen binnenkort nog hun eigen blog gok ik zo 😉 Veel, leuk en fijn waren de steekwoorden van de maand, soms iets te weinig stilstaan en iets teveel doordenderen, dan word je dus ziek, lees je in twee dagen een boek uit en snotter je in 1 dag een doos tissues leeg. Verplicht stilstaan, maar ik heb het overleefd 🙂 Lekker eten zat wel goed deze maand 😉 De fotoshoot, opnieuw in trouwkleding! Wat was het gaaf! Meerendeel van de foto’s moet nog nabewerkt, wat een rotklus is dat ook, maar goed, hier alvast een voorproefje 🙂 We gingen met een heel stel vrienden naar de dierentuin, wat was het prachtig weer en wat was het genieten!

Inmiddels ben ik al weer ruim twee weken aan het werk, maar ik had nog een blogje over mijn vakantie beloofd en ik heb nog een paar tips, want we hadden echt een hele leuke vakantie 😀 We hadden een staycation omdat we aan onze tuin wilden werken, maar zijn toch 1 nachtje weggeweest. Naar Noordwijk aan zee, iets wat voor mij eigenlijk altijd als instant vakantie voelt, strand en zee 🙂 Noordwijk is echt een leuk dorp, lekker rustig, totaal niet zoals Scheveningen wat ik gewend ben. We hebben echt genoten van een lekkere strandwandeling en van een heerlijke lunch aan het strand bij Bries. ‘s Avonds hebben we ontzettend lekker gegeten bij Binnen op zee en het was gewoon veel te veel! Wel echt een aanrader dit restaurant, ook lekkere speciaalbieren op de kaart! Daarna gingen we naar Katwijk, naar de Theaterhangaar voor de musical Soldaat van Oranje, ook weer zo’n aanrader! Ik heb er jaren niets over gehoord, ja dat íe draaide, maar afgelopen jaar hoor ik ineens iedereen erover dat ze er geweest zijn en hoe gaaf het was.

Oktober staat weer voor de deur, de maand waar ik altijd tegenop zie. De maand die altijd centraal heeft gestaan door de vele gebeurtenissen van de afgelopen 12 jaar, niet alleen negatief, maar toch een onheilsmaand de laatste jaren, zo voelt het in ieder geval voor mij. 1 oktober is het al weer 11 jaar geleden, dat ik mijn papa voor het laatst gesproken heb, de dag erna overleed hij ‘s morgens vroeg. 1 oktober is de dag dat manlief en ik weer samen kwamen 10 jaar geleden. 3 jaar geleden was het mijn opa die eveneens op 2 oktober het tijdelijke met het eeuwige verruilde. Het is ook de maand waarin mijn vader jarig was, 12 oktober om precies te zien. De datum waarop manlief en ik 12 jaar geleden voor het eerst verkering kregen (ja we maakten een vergissing ergens). Maar ook de datum waarop we 3 jaar geleden te horen kregen dat hij kanker had… En zo zijn de eerste 2 weken van oktober gevuld met herinneringen, zowel mooie, als ook pijnlijke en hartverscheurend verdrietige.

Vandaag viel íe eindelijk bij mij op de mat, Uitgerekend jij magazine. Hét magazine over vruchtbaarheidsproblemen. Eindelijk, want wat heb ik ernaar uitgekeken! Ergens eind april/begin mei las ik een oproepje voor een columnwedstrijd op Twitter, ik dacht mwah niets voor mij een column schrijven en legde het naast me neer. Maar door het lezen van de boeken van mijn opa bedacht ik me opeens van ho eens even, ik kon altijd prima schrijven. Voor opstellen had ik minimaal een 9 altijd dus waarom zou ik dat nu niet meer kunnen! Ik volgde toen ook de cursus Brain Body Balance waarbij we oude denkpatronen moesten doorbreken en weggooien, kortom 1 + 1 = 2! Binnen een half uur had ik de column uitgetypt, eigenlijk helemaal tevreden gelijk. Nalezen, bijschaven her en der en laten proeflezen. En een dag later insturen. 4 weken later de uitslag, Gefeliciteerd Carolien, je hebt gewonnen! WAAAAAAH!!!!!!! Het was dus echt zo goed als het voelde 😀 En nu staat íe daar dan op prachtig glanzend papier, in een magazine!

Ondanks dat het de laatste tijd heel goed gaat met me, door de Brain Body Balance cursus heb ik heel veel geleerd over positief denken en positief zijn over mezelf, heb ik nog steeds wel eens momenten dat het even niet wil. Facebook is een fijn medium om even positief te worden, althans als je de juiste pagina’s liked en volgt. Ook Pinterest is een fijne plek om even rond te neuzen op inspirerende teksten en quotes. Deze is voor vandaag voor mij erg treffend. Ik heb al een paar dagen weer heel veel pijn, mijn lichaam wil aandacht, maar ik heb nog niet ontdekt wat het precies wil. Ik ben zoekende, ik probeer te luisteren, maar het kost nog veel moeite. Even een stapje terug na vele stappen vooruit. Nu voelt het prut, maar ik probeer me vast te houden aan alles wat ik in de afgelopen maanden bereikt heb. Houvast aan kleine positieve lichtpuntjes, kijken naar wat goed gaat. Voor wie het leuk vindt, ik trek op maandag altijd een kaartje voor de week.

Amsterdam en ik, wij hebben een haat-liefde verhouding, vooral haat met een beetje liefde. Die stad waar mijn vader geboren werd en opgroeide. Die stad waar mijn man geboren werd, maar in mijn herinnering vooral die belachelijk drukke stad, waar ik als puber af en toe heen ging met mijn ouders een dagje uit. De Dam, Paleis op de Dam, Madame Tussauds, Magna Plaza, Kalverstraat, de Bijenkorf vooral voor mijn schoolspullen en blauwe of paarse haarverf… kortom Amsterdam voor de toerist. Heel erg leuk voor een dagje, maar oh wat was ik blij als de auto of de trein weer over de IJssel was bij Deventer! Weg uit de randstad, drukte, herrie en haast! Maar hoe anders was dat vorig jaar, een workshop glasblazen in Amsterdam Zuid vulden manlief en ik zelf aan met een bezoekje Albert Cuyp en omgeving om vervolgens binnendoor/buitenom naar het Spui te gaan voor de ABC en Waterstones. De tram weer gepakt en naar station Zuid en aldaar langs de Starbucks en hop weer naar huis.

Een persoonlijke update! Werd wel weer eens tijd, want ik heb zo’n fijne cursus gedaan, daar moet ik gewoon over schrijven! 🙂 Begin april ben ik gestart met een nieuwe cursus, Brain Body Balance. Een cursus om te leren bewust om te gaan met eten en bewegen. En dat leerden we! Poeh wat een boel onbewuste patronen kun je hebben zeg! En stuk voor stuk kon ik deze doorbreken en vervangen met positieve nieuwe bewuste patronen. Ik leerde bewust te proeven wat ik in mijn mond stop, zo kwam ik bijvoorbeeld achter dat ik appeltaart helemaal niet lekker vind. En eigenlijk gebak en koekjes an sich niet. Ja eentje en dan eens per maand ofzo. Dus waarom pakken koekjes halen als het na 1 toch slof wordt en in de vuilnisbak mag… En gebak tijdens een visite, als het me niet lekker genoeg aankijkt bedank ik, en kom ik er na een hapje achter dat het helemaal niet zo lekker is als ik had gehoopt, dan laat ik het staan!

Het is nog wat vroeg, maar wat heerlijk dat de lente weer is aangebroken. Voor iemand met hooikoorts uiteraard redelijk uitzonderlijk dat ik het roep, maar nu we onze tuin zo veranderd hebben, vind ik het heerlijk om weer meer naar buiten te kunnen. Lekker verder met onze tuin. De mand met narcissen is prachtig uitgekomen! Geweldig toch? In de tuin hebben we ook genoeg bollen verstopt, maar blijkbaar zaten er ook al wat bollen in de grond… zo dicht op het pad hebben we deze krokussen echt niet gezet. Klein overblijfsel blijkbaar, ook al gooi je je hele tuin ondersteboven, bollen blijven groeien waar ze willen, onkruid ook zoals je ziet 😉 Hier zie je het begin tulpen en narcissen die we gepoot hebben, ben zo benieuwd hoe dat er straks uitziet als het uitkomt allemaal! Ik twijfel ook zo of ik dan ga plukken voor op de vaas of dat ik het laat staan… En kijk hier, de framboos begint ook al mooi uit te lopen!

Gisteren was ik jarig en dit was al een dag lang mijn uitzicht, lief he van mijn man?! In nerd-termen ben ik eindelijk een twiniger! 🙂 De afgelopen 2 of misschien wel 3 jaar heb ik mijn verjaardag helemaal niet gevierd door omstandigheden en geen zin, alleen het kleine beetje familie en de beste vrienden die langs kwamen, maar geen groot feest zoals dat vroeger was. Dit jaar was ik er weer aan toe, helemaal nadat we maandag in het ziekenhuis hoorden dat manlief weer schoon bevonden was. De “2 jaar schoon”-mijlpaal! Ik nodigde steeds meer mensen uit en zo kwam het tot een heus feestje met lekkere hapjes, bier, wijn en fris, zelfgebakken taarten en laat naar bed! En uiteraard ‘s morgens veel te vroeg brak wakker worden met een droge mond, maar zeker geen kater! Naja, Binx loopt hier uiteraard gewoon rond en die zag er vanmorgen wel uit alsof hij een enorme kater had… Leia ook overigens. Want het was voor het eerst dat ze een hele dag zoveel visite om zich heen hadden.