Aangezien ik zo’n tijd niet geblogd heb, hebben jullie veel gemist natuurlijk! Dus een terugblik op de afgelopen maanden is wel op z’n plek. Ik begin met nog niet eens zo lang geleden, kerst. We vierden kerst dit jaar op eerste kerstdag bij mijn schoonouders, met de héle familie, jawel alle 6 waren we er 😡 We hebben nu eenmaal een kleine familie, Robbert en ik zijn enig kind, dan heb je mijn moeder en mijn schoonouders en mijn lieve oma’tje. Dat is het. Normaal doen we het tussen kerst en oud en nieuw omdat het anders met de kerstdagen zelf zo’n gesjees is, maar ja nu mijn schoonouders hier in het dorp wonen is het een makkie! Dus we zaten gezellig eerste kerstdagen met z’n allen daar. De kerstboom met alle pakjes erom, prachtig geheel toch?! En zo kun je zien hoe de afspraak 1 pakje per persoon vooral genegeerd wordt 😉 Mijn schoonmoeder had heerlijk gekookt voor ons en de tafel prachtig gedekt. Zo super! We zijn heerlijk verwend, ontzettend leuke kadootjes kregen we.

Genoeg te vertellen, veel beleefd, maar te druk en te weinig puf over om te bloggen. Omdat het geen moeten is, maar willen, heb ik besloten even een blogpauze in te lassen. Ook om me te beraden over mijn blog, omdat het vooral de tuin is en een dagboek en weinig creatief. Eigenlijk wil ik elke week op een vaste dag een paar nieuwe chunks showen en toevoegen aan mijn webshop en op een andere vaste dag wat kralen. Maar daar is de energie nog niet voor, naast de week in foto’s en de moestuinmaandag. Ik gun mezelf nu even deze pauze, voor onbepaalde tijd, tot het weer gaat kriebelen en ik de rest (huishouden en die steeds meer tuin wordende bende hierboven) meer op orde heb. De blogs voor Marlevi.nl blijf ik schrijven hoor, dus als je wat van me wilt lezen kun je daar terecht 🙂 XoXo, Carolien

Onlangs las ik een hele mooie spreuk, die ik graag wilde onthouden voor het geval dat ik hem nodig had. En laat dat nou sneller zijn dan ik had verwacht. Ik merk dat ik de laatste tijd weer meer moeite heb om van suiker en lekkers af te blijven, het monster in mij blijft roepen en vragen, treiteren en eisen. Ik heb veel moeite met het weerstaan ervan, soms probeer ik sterk te zijn, maar het is dodelijk vermoeiend kan ik je vertellen! De eerste dagen vol goede moed gaan prima, ‘s avonds lig ik trots in mijn bedje en denk aan de uitspraak ”Niets smaakt zo lekker als het gevoel slank te zijn”. Het voelt in ieder geval goed om “sterk” te zijn en weer op het juiste pad te zitten. Suiker, koemelk en consorten, noten en zoutjes zijn voor mij niet zo geschikt is uitgetest en ik kan het dus beter zoveel mogelijk laten staan. Mijn lichaam is mij dan dankbaar, maar mijn monster niet! Die wil blijven eten van al dat lekkers en hoe langer hij niets krijgt, hoe harder hij roept.

Een week met dieptepunten en hoogtepunten, gelukkig vooral de tweede soort. Maar de start was miserabel. Ik verrekte mijn rugspier op zondagavond. Ik kon geen kant meer op, lopen, zitten, liggen, niets meer. Wat een pijn! Nu ik dit schrijf kan ik het me niet meer voorstellen, omdat het nu weer een stuk beter is. Maar geloof me, ik heb op handen en voeten moeten kruipen om naar mijn bed te komen, ik stond op de tweede traptree van boven en kon geen kant meer op. Dus dan maar kruipend terug naar bed 🙁 Robbert was gelukkig extra lief deze dagen, waarbij het ook nog eens loeiheet was. Dat was een bijkomend voordeel, hij begon al vroeg met werken en was dus ook vroeg weer thuis. Daarbij kan ik slecht tegen de hitte, dus had ik me sowieso wel rustig gehouden en binnen opgesloten. Maar toch zou ik het graag volgende keer overslaan. De katten kwamen lekker bij me liggen regelmatig, toch fijn wat gezelschap en ik kreeg een lekker ijsje in bed!

Na de openheid over hoe het met me gaat, kreeg ik ergens het gevoel dat het dan elke dag goed moet gaan. Maar dat ging het dus niet, want vrij snel na het bericht had ik toch weer baaldagen. Het blije gevoel was ff uit fietsen ofzo. Al snel werd duidelijk waarom, hormonen… Ik ken mijn cyclus als geen ander, loslaten is leuk, maar dat kan niet als dat altijd achterin je hoofd zit. Kom zeg, ik zal maar net een witte broek aanhebben op die dag dat het losbarst, zie je het voor je?! Gooi daarbij de zoveelste babyboom om ons heen en het hek was van de dam. 5 jaar geleden bij de eerste babyboom rammelde er nog niets, ik wilde geen kinderen. Ik studeerde nog en had een klein babytrauma opgelopen toen ik een jaar of 20 was. Een baby in de arm krijgen, want ja je bent de enige vrouw onder de aanwezigen, baby begint uiteraard enorm te huilen en mama is gevlogen, want er is zoveel gezellige visite tijdens het kraamfeest… Dus niks voor mij zo’n baby.

Weer een week voorbij, niet al te druk, niet zoveel foto’s. Ook wel eens lekker 🙂 Hierboven het resultaat van een strooptocht door de tuin, de eerste lathyrus, enkele daisies, vlinderstruik, even de juisten uitgezocht zonder luis… en mijn mooie hortensia. En ook nog wat lief kleinbloemigs, onkruid, maar goed, staat best leuk als opvulling toch?! Waar ik iedereen zaterdag al lekker mee maakte, de outfit foto’s! Ik gooide mijn principes overboord toen ik de mail van Miss Etam zag met een geweldige jumpsuit. Ik moest en zou hem passen en na een rondje digitaal shoppen zag ik ook een supergave broek met print. Ook zo’n vooroordeel van nee dat draag ik echt niet! Ook overboord ermee en aanpassen. En de korte broek, al jaren niet meer in mijn kast te vinden, werd ook gepast. Alle drie mochten ze mee, want wat gaaf allemaal! En die jumpsuit wat zit dat comfortabel! Er moet nog een hempje onder en een sweetie, maar dat ga ik zeker de komende warme dagen dragen!

Een week die begon met een stukje klein geluk, heerlijk de was buiten hangen in de tuin. Toen overviel het me even, wat een heerlijk moment! Echt genieten! Ook genoot ik van het buiten zitten met een boek, ik vroeg een vriendin om een boek voor mij te lenen bij de bieb. Ik ben zelf geen lid, omdat ik eigenlijk nooit wat kan vinden daar en niet snel genoeg lees. Nu in de zomer is de leentijd iets langer en dit boek wilde ik graag gewoon 1 keer lezen en dus niet kopen. Ik ben erg benieuwd! Ik skypte afgelopen week voor het eerst, met Leontine van Marlevi.nl Onwijs gezellig, we hebben 1,5 uur gekletst! Ze stuurde me dit geweldig leuke pakketje. Ik mag de producten gaan testen en reviewen voor de blog! Ook telde ik weer eens drukkers, 1000 stuks… leuk joh! En de kittens, echte pubers momenteel! Boeven tot en met! Lekker eigenwijs en lekker hangen en slapen. Maar ‘s morgens miauwen ze ons tegenwoordig gewoon wakker en vallen ze degene die de deur opent bijna aan voor knuffels en aandacht.

Sinds een aantal weken verbaas ik mij enorm als ik bij de fysiotherapeut ga sporten. Ik zie mooie mensen die allemaal een klacht hebben, waardoor ze onder begeleiding van een fysio moeten sporten. Ik zie ze zuchten en steunen en bijna allemaal zijn ze wat chagrijnig, gehaast en negatief. Met sommige mensen knoop ik een praatje aan, vraag hoe het met ze gaat en vaak krijg ik dan terug mwah, dit doet zeer, dat doet pijn etc. Of ze antwoorden dat ze helemaal geen zin hebben in het sporten, het is niet leuk, ze hebben het al zo druk. Met de dames heb ik het nog wel eens over de diëtiste die we allemaal bezoeken of bezocht hebben en wat daar nou zo de resultaten van waren. Onlangs polste ze me namelijk voor Modifast, iets waar ik zelf totaal niet achter sta. Waarom zou ik mijn lichaam, dat nu eindelijk tevreden en happy is met hoe ik het behandel, weer gaan pesten met troep en gezond en lekker eten onthouden?

Een weekje vakantie voor ons. Dus stiekem een hele drukke week. Al die dingen die we zo enorm uitgesteld hadden en we nu dus in 1 week moesten proppen… veel hebben we kunnen afstrepen, bezoekje aan Almere (de laatste keer!), winkelen voor kleding en allerlei andere dingen, stuk graven in de tuin, huis poetsen, maar bovenal samen zijn en relaxen. Want oh oh oh wat waren we moe. Helaas ben ik dat nog steeds, maar we hebben wel een leuke week gehad. Ik plak er lekker nog even een dagje aan vast. En met het mooie weer denk ik eigenlijk gewoon nog een weekje, minus de woensdag kantoordag 🙂 Er werd lekker gegeten en gedronken deze week, pasta a la norma, meloensalade, water met smaakje, watermeloen salade met munt en peterselie uit eigen tuin en feta, een koffie met muffin bij Intratuin als pauze tussen het harde shoppen door 😉 Maar ook leftover lunch met bananen smoothie en tosti, port met een kaasplank, nog meer meloen, sushi en de aardbeitjes uit eigen tuin.

Een saaie week qua foto’s. Ik heb namelijk nauwelijks foto’s gemaakt. Geen tijd voor is het beste excuus, ik moest namelijk op kantoor werken. Donderdag hadden we een usability test op lokatie en die moest ik woensdag voorbereiden. Maandag en dinsdag deed ik rustig aan, omdat ik erg moe was en mijn energie wilde sparen voor 2 dagen knallen op het werk en dan vrij zijn om bij te komen 🙂 Wel kookte ik creatief en vooral proberen zonder pakjes e.d. Het aspergeseizoen is helaas afgelopen, de laatsten zijn op. Ik maakte een Thaise curry met mangosalade en een bananensplit toe en we dronken koffie met een likeurtje ‘s avonds. Manlief was vrijdag naar een bbq en ik at alleen, een simpele wrap en sla. Ik ontdekte dat ik prima zoetzure saus kon maken zonder pakje of potje. Ik kijk graag kookprogramma’s op tv, tot ergernis van manlief, maar als er dan iets heel lekkers op z’n bord ligt, kan hij volgens mij alleen maar blij zijn dat ik dat doe.